zondag 31 januari 2010

Eindelijk wat nieuwe foto's!











Eindelijk wat foto's van het werk met Milliput. De klei die ik gebruik om mijn ideeen een definitievere vorm te geven. De beste wil ik uiteindelijk nog een keer maken, misschien wat groter en klonen. Dit staat eigenlijk nog los van het eerste concept wat ik aan het uitdenken ben.

maandag 18 januari 2010

Misschien word ik oud...

Afgelopen weekend de uitverkoop onder handen genomen. Franciska had een broek gevonden, niet duur, maar er zat een groot gapend gat in de broek, spijkerbroek. Wij Nederlanders dachten daarop af te dingen. In eerste instantie gaf die knakker aan de balie niet toe en begon te zemelen over dat het bij de broek hoorde. Wij aandringen. Ik geef u 10% korting en trok er vervolgens een pond vanaf. Ik meteen, dat is geen 10%. Blijkbaar ligt het wiskunde op de scholen in Engeland op een nog lager niveau. Anyway, dat resulteerde in weinig korting, want hij bleef aan die magere pond korting vasthouden en dat het bij de broek hoorde.
Op een afstandje naar het gesprek kijkend: 'Zijn we nu echt aan het discussieren of een gat van 15 cm in een nieuwe broek er wel of niet bijhoort?"
Dit gaat toch nergens over? Die broek hebben we niet gekocht.

Dit zijn typisch van die dingen waar ik niets van begrijp. Je bent een fabrikant en je maakt een broek en gaat 'm vervolgens VOOR de verkoop weer kapotmaken. Voor dat onnatuurlijk kapot maken moeten weer machines werken, dit kost geld en energie. Die broeken zouden duurder moeten zijn.... en als dat nu al zo is, dan kun je beter een goedkopere broek kopen zonder dat slijtage effect en die broek gewoon zelf gaan slijten. Na 2 jaar heb je er weer een mooie broek bij, helemaal nieuw en helemaal gratis! Hiiieeehaaaa!

vrijdag 15 januari 2010

IJspret of egoisme?

Vorig weekend hebben we hier het ijs uitgetest en geschaatst! Ik dacht niet dat dit hier zou kunnen. Het mooie was dat we het hele kanaal voor onszelf hadden! Daar zat 'm min of meer meteen ook het enige smetje op het ijsplezier, althans dat had het kunnen zijn. Mij boeide het niet: We waren onze schaatsen aan het ombinden toen een Engelsman ons aansprak dat we gek waren om te gaan schaatsen. Hij was serieus en begon een monoloog over hoe egoistisch het van ons was om te gaan schaatsen. Want, zo was zijn redenatie, dan moeten de bewoners langs het kanaal de politie en brandweer bellen en moeten ze uitrukken om ons te redden. Zo heeft hij een minuut lang zitten zeiken. Ik was er al meteen klaarmee en heb tussendoor mijn schaatsen omgebonden.

Sowieso heb ik nog nooit z'n bizarre reactie gehad op iets wat ik ging doen en een potentieel risico in zich had. Ik heb nog nooit iemand dat tegen mij horen zeggen tijdens een vette downhill op de mountainbike, of rij ik daarvoor te hard......?
Hoe dan ook, is dit HET voorbeeld van een cultuurverschil tussen Engeland en Nederland. Bij de Engelsen is toch meer een cultuur van health & safety. Waar ik soms echt onpasselijk van wordt. Dus van die Engelsen die liever ieder mens wil opsluiten in een vitrinekast om het zo lang mogelijk te bewaren. En de Nederlandse cultuur om allemaal het ijs op te springen zodra het kan, gewoon omdat het kan. Heerlijk!

Ik ben zelf betreft ijs geen dare devil, maar het ijs waar wij op stonden was echt stevig! Je zag stukken kapot ijs verderop, wat eerder is kapotgemaakt en dat was al 7 cm. Inmiddels zat er nog een laag aan. Het ijs kraakte niet eens. Je kon springen wat je wilde, maar er gebeurde niets.
Die vent zei nog: 'Over here it doesn't freeze as much as abroad'. Tja, toevallig deze winter wel, check je gasrekening maar even. Dus hij had wel door dat we geen Engelsen waren, als ie wat verder gevraagd had dan had hij ontdekt dat wij Nederlanders zijn. Wij Nederlanders hebben meer ervaring met ijs, dan z'n zenuwachtige Engelse health & safety fetisjist.

Wij hebben twee dagen heerlijk geschaatst onder het knippen van fotocamera's, tussen gesprekken door over schaatsen met verbaasde Engelsen. De meeste vonden het gelukkig prachtig, maar toch......liep niemand op het ijs. Dat blijft toch een verschil.

zondag 10 januari 2010

Vetpil, een pil teveel: Alli

Ik zag afgelopen week zowel in Nederland als Engeland reclame voor een pil die ervoor zorgt dat je een deel van het overtollig vet uitpoept. Dit is echt volkomen idioot en is precies alles waar ik een hekel aan heb: Symptoombestrijding en verspilling!

Ja, ga jezelf maar lekker volvreten, stop er een lading pillen in en je bent toch wat minder vet dan je dacht. Waar het nu alleen nog om gaat is om die continue prikkel iets in je mond te hebben en vet te proeven. Je kunt net zo goed jezelf boulimia aanpraten. Zelfde effect: stop voedsel in je mond, maar gebruik het niet, nee pleur het meteen weer het riool in! Complete verspilling alleen omdat de Westerse mens zijn/haar eigen prikkels niet meer in bedwang heeft. Veel van die hersenloze wezens proeven niet eens echt meer. Ze lopen naar de Mac en pratend, stoppen ze zo weer een burger in hun strot.

Echt en uitvinding waar ik van walg! Helemaal als je bedenkt dat er mensen zijn die zoveel honger hebben dat ze ongeveer de vetrijke stront van dergelijke hersenloze westerlingen zouden willen opeten.
Misschien moeten de uitvinders van Alli en het management een lesje ethiek en maatschappelijk verantwoord ondernemen krijgen!