vrijdag 15 januari 2010

IJspret of egoisme?

Vorig weekend hebben we hier het ijs uitgetest en geschaatst! Ik dacht niet dat dit hier zou kunnen. Het mooie was dat we het hele kanaal voor onszelf hadden! Daar zat 'm min of meer meteen ook het enige smetje op het ijsplezier, althans dat had het kunnen zijn. Mij boeide het niet: We waren onze schaatsen aan het ombinden toen een Engelsman ons aansprak dat we gek waren om te gaan schaatsen. Hij was serieus en begon een monoloog over hoe egoistisch het van ons was om te gaan schaatsen. Want, zo was zijn redenatie, dan moeten de bewoners langs het kanaal de politie en brandweer bellen en moeten ze uitrukken om ons te redden. Zo heeft hij een minuut lang zitten zeiken. Ik was er al meteen klaarmee en heb tussendoor mijn schaatsen omgebonden.

Sowieso heb ik nog nooit z'n bizarre reactie gehad op iets wat ik ging doen en een potentieel risico in zich had. Ik heb nog nooit iemand dat tegen mij horen zeggen tijdens een vette downhill op de mountainbike, of rij ik daarvoor te hard......?
Hoe dan ook, is dit HET voorbeeld van een cultuurverschil tussen Engeland en Nederland. Bij de Engelsen is toch meer een cultuur van health & safety. Waar ik soms echt onpasselijk van wordt. Dus van die Engelsen die liever ieder mens wil opsluiten in een vitrinekast om het zo lang mogelijk te bewaren. En de Nederlandse cultuur om allemaal het ijs op te springen zodra het kan, gewoon omdat het kan. Heerlijk!

Ik ben zelf betreft ijs geen dare devil, maar het ijs waar wij op stonden was echt stevig! Je zag stukken kapot ijs verderop, wat eerder is kapotgemaakt en dat was al 7 cm. Inmiddels zat er nog een laag aan. Het ijs kraakte niet eens. Je kon springen wat je wilde, maar er gebeurde niets.
Die vent zei nog: 'Over here it doesn't freeze as much as abroad'. Tja, toevallig deze winter wel, check je gasrekening maar even. Dus hij had wel door dat we geen Engelsen waren, als ie wat verder gevraagd had dan had hij ontdekt dat wij Nederlanders zijn. Wij Nederlanders hebben meer ervaring met ijs, dan z'n zenuwachtige Engelse health & safety fetisjist.

Wij hebben twee dagen heerlijk geschaatst onder het knippen van fotocamera's, tussen gesprekken door over schaatsen met verbaasde Engelsen. De meeste vonden het gelukkig prachtig, maar toch......liep niemand op het ijs. Dat blijft toch een verschil.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten